Θέλουν καινούργιο αλλά πιο σκληρό Μνημόνιο οι δανειστές

Σε ναρκοπέδιο θα βρεθεί η νέα κυβέρνηση, ευθύς μόλις σχηματιστεί. Οι θεσμοί ανησυχούν για την κακή τροπή της οικονομίας και ετοιμάζονται να ζητήσουν πρόσθετα μέτρα αλλά από την άλλη διαφαίνονται και κάποια περιθώρια, αν τα βρει με τους δανειστές, για ένα «deal» ώστε να αποφευχθούν πρόσθετα μέτρα το 2016.
Το πρόβλημα εστιάζεται στο γεγονός ότι ο προϋπολογισμός κινείται «στα τυφλά», αφού ό,τι είχε σχεδιαστεί πριν ένα χρόνο έμεινε στον αέρα ή ανατράπηκε. Μέχρι τον Αύγουστο που κράτησε η διαπραγμάτευση δεν υπήρχε ουσιαστική βάση παρακολούθησης με βάση τα δεδομένα που υπήρχαν τον περασμένο Ιανουάριο, ενώ προέκυψαν και τα capital controls.
Στελέχη των θεσμών έλεγαν πως το πιο πιθανό είναι όταν επιστρέψουν να συζητήσουν τη λήψη πρόσθετων για το 2016.
Σε μία πολιτική διαβούλευση όμως -και εφόσον φανεί ότι η ζημιά από τα capital controls ήταν ελεγχόμενη- ευρωπαίοι αξιωματούχοι άφηναν να εννοηθεί πως θα μπορούσαν να συζητήσουν μια τροποποίηση των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα που πρέπει να επιτύχει η Ελλάδα (-0,25% του ΑΕΠ το 2015, 0,5% το 2016 και 1,75% το 2017) μέχρι να φτάσει στο 3,5% το 2018.
Για να συμβεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει πρώτα να μπορέσουν οι Ευρωπαίοι να εμπιστευθούν την ελληνική κυβέρνηση. Στο άτυπο Eurogroup πάντως το περασμένο Σάββατο στο Λουξεμβούργο, οι Ευρωπαίοι εταίροι έδειξαν ότι θα κρατήσουν αυστηρή στάση μέχρι τουλάχιστον τις εκλογές, για να τηρήσει πάση θυσία η Αθήνα τις δεσμεύσεις που απορρέουν από το τρίτο πρόγραμμα.
Και ενώ, με βάση τις προεκλογικές εξαγγελίες, όποια κυβέρνηση και να εκλεγεί, υπόσχεται να επιδιώξει να βρει ισοδύναμα για να αποφύγει κάποια από τα μέτρα του Μνημονίου, αυτό που δεν φαίνεται να αλλάζει με τίποτε είναι το πρόγραμμα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και ειδικά οι αλλαγές στο Ασφαλιστικό. Στη φάση αυτή οι θεσμοί δείχνουν αποφασισμένοι να μη δεχτούν καμία αλλαγή στις συντάξεις, αφού αυτές δεν αφορούν απλά στην τριετία 2016-2018 αλλά την βιωσιμότητα της ελληνικής Οικονομίας για τις προσεχείς δεκαετές. το μόνο που δέχονται, είναι η οικοδόμηση εντός της προσεχούς τριετίας ενός συστήματος ελάχιστου εγγυημένο εισοδήματος, που θα διαχωρίζει τις συντάξεις από τις προνοιακές παροχές.
Έτσι η νέα κυβέρνηση θα πρέπει μέσα στον Σεπτέμβριο κιόλας:
- να έρθει σε επικοινωνία με τους θεσμούς και να βρει ερείσματα στην Ευρώπη για να πείσει ότι είναι αποφασισμένη να φέρει σε πέρας το έργο της, ζητώντας να της δοθεί χρόνος για να τα καταφέρει.
- να καταρτίσει νέο προϋπολογισμό και μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα έως το 2019.
- να αναζητήσει ισοδύναμα για να αποφύγει ορισμένα από τα πολύ σκληρά μέτρα του τρίτου Μνημονίου.
- να αποφύγει τις πιέσεις για πρόσθετα μέτρα το 2016.
- να προχωρήσει άμεσα στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
- να δώσει δείγμα γραφής εφαρμόζοντας χωρίς καθυστέρηση κάποιες μεγάλες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
- να ξεκινήσει τη διαπραγμάτευση για ελάφρυνση του χρέους, εξέλιξη που μπορεί να συνοδεύεται από χαλάρωση των δεσμεύσεων για τα πρωτογενή πλεονάσματα του 2016 ή και του 2017.

Του Κωστή Πλάντζου


Οικονομία, covid business , ενεργειακή κρίση- Με τον Ζάκη Πολυζωίδη