Στην πρώτη γίνεται ο γάμος της κόρης του Προέδρου Ερντογάν,
σε συνθήκες προκλητικής επίδειξης με έξι χιλιάδες καλεσμένους, σε άφατη
πολυτέλεια. Στη δεύτερη οι εικόνες δείχνουν τους πεινασμένους να τρώνε σκυλιά
και γάτες, θυμίζοντας εικόνες των πολιορκημένων του Μεσολογγίου στην επανάσταση
του ΄21.
Δύο κόσμοι.
Ο ένας, ο κόσμος της εξουσίας και του παραδείσου. Ο άλλος,
ο κόσμος της αθλιότητας και της πείνας, στον οποίο η υποκριτική νομιμότητα δεν
επιτρέπει βία!
Σε ανάλογες περιπτώσεις – που έρχονται και στην Ελλάδα – η βία
όχι μόνο επιβάλλεται αλλά αποτελεί και τη μόνη λύση. Βία: Η μαμή της ιστορίας,
όπως είπε και ο Κ. Μαρξ, αλλά τούτα τα χρόνια ο κυρίαρχος ελληνικός λαός είναι
γονατισμένος και εφαρμόζει αυτό το οποίο επεσήμανε εδώ και τρεις αιώνες ο
Γάλλος πολιτικός φιλόσοφος Σαρλ Μοντεσκιέ (1689-1755), γράφοντας και τούτο:
«Κάποτε ο λαός με εκατό χιλιάδες μπράτσα ανατρέπει το παν, και άλλοτε με εκατό
χιλιάδες πόδια βαδίζει σαν έντομο» (βλ. «Το πνεύμα των νόμων» εκδ. «Αναγνωστίδη»,
Χ.Χ. Αθήνα, σελ. 42). «Κυρίαρχε ελληνικέ λαέ! Το σάπιο και εθελόδουλο πολιτικό
σύστημα, χρόνια και χρόνια, σε εξαπατά συνειδητά και σε οδηγεί στον αργό ψόφο.
Αυτούς που νομίζεις ότι θα σε σώσουν, θα σε οδηγήσουν πιο γρήγορα στον ψόφο.
΄Ετσι λέει το πρόγραμμα. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, καταλήγω με την
παραφρασμένη έκκληση του Ροβεσπιέρου, ο οποίος πριν ανέβει στη λαιμητόμο
φώναξε: «Βιάσου ω μέλλον νάρθει η ώρα της Κοινωνίας δικαιοσύνης, την οποία
προσαρμόζω : «Βιάσου ω μέλλον νάρθει η ώρα της λυτρωτικής και εκδικητικής
βίας».
Του πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου
30.5.2016
Υποθήκες από το πολίτευμα της Σπάρτης:
-«Ο Λυκούργος δίδασκε πως μεγάλη επίδραση στην ανάπτυξη της
ανδρείας έχουν τη συνήθεια, η παιδεία, το μάθημα και ο τρόπος ζωής».
-«Ο Αριστοτέλης έγραφε για τους Σπαρτιάτες πως δεν
επιτρέπεται να θεωρεί κανείς ότι ένας πολίτης ανήκει στον εαυτό του, αλλά όλοι
πιστεύουν πως όλοι ανήκουν στο κράτος, αφού ο καθένας είναι μέρος του και η
φροντίδα για τον ένα πρέπει να συμπεριλαμβάνει και τη φροντίδα για το σύνολο».
-«Όλη η φροντίδα των Σπαρτιατών επικεντρωνόταν στην
εκπαίδευση των νέων και αυτό το έκαναν για το καλό του κράτους».
-«Η καλλιέργεια της φυλετικής καθαρότητας και η παιδεία ήταν
αλληλοσυμπληρούμενες και αδιαχώριστες μεταξύ τους έννοιες».
ΣΗΜ. Τα παραθέματα αντλούνται από το έργο του Γερμανού
καθηγητού T. Brake: «H πολιτική εκπαίδευση των Σπαρτιατών» εκδ. β’ από “Το
αντίδοτο”, Καλαμάτα 2014.
