Το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε αναλογία με το ΑΕΠ, κατέγραψε η Ελλάδα το τρίτο τρίμηνο του 2013, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα την Τετάρτη η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία Eurostat.
Το δημόσιο χρέος της χώρας μας διαμορφώθηκε στο 171,8% του ΑΕΠ, ανερχόμενο στα 317,31 δισεκατομμύρια ευρώ, αυξημένο κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το δεύτερο τρίμηνο του 2013.
Τη δεύτερη θέση κατέλαβε η Ιταλία, με χρέος 128,7% του ΑΕΠ της, τρίτη κατατάχθηκε η Πορτογαλία (128,7%), και τέταρτη βρέθηκε η Ιρλανδία (124,8%).
Τα χαμηλότερα επίπεδα χρέους αναλογικά με την οικονομική δραστηριότητα παρατηρήθηκαν στην Εσθονία (10%), τη Βουλγαρία (17,3%) και το Λουξεμβούργο (27,7%).
Σε απόλυτες τιμές, το μεγαλύτερο χρέος σημειώθηκε στη Γερμανία, ήτοι 2,126 τρισεκατομμύρια ευρώ, που αντιστοιχεί ωστόσο μόλις στο 78,4%, μειωμένο κατά 1,4 μονάδες συγκριτικά με το δεύτερο τρίμηνο.
Δεύτερη και σε αυτή την κατηγορία κατατάχθηκε η Ιταλία, με χρέος 2,068 τρισ.
Στο σύνολο της ΟΝΕ, το δημόσιο χρέος κατέπεσε στο 92,7% του ευρωζωνικού ΑΕΠ από 93,4% το δεύτερο τρίμηνο του 2013.
Αναλυτικά τα στοιχεία της Eurostat ΕΔΩ
Σημειώσεις:
- Το Ελληνικό δημόσιο χρέος στο τέλος του 2009 ανερχόταν στο 127% του ΑΕΠ
- Μετά από τρία χρόνια εφαρμογής του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής το επίπεδο του δημοσίου χρέους επανήλθε στα επίπεδα πριν την εφαρμογή του. Η αιτία της μη αποκλιμάκωσης του χρέους παρά το PSI και την επαναγορά των ομολόγων οφείλεται στα πακέτα βοήθειας από την Τρόικα για την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών και την αντιμετώπιση του προβλήματος ρευστότητας, τα οποία ανέρχονται στα €205,1 δις.
- Η Ελληνική οικονομία για έκτη συνεχή χρονιά βρίσκεται σε ύφεση με τη μείωση του ΑΕΠ να συμβάλει κατά 8% στην αύξηση του χρέους (Goldman Sachs, 2013). ΕΔΩ
Το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ή ΑΕΠ) (αγγλ. Gross Domestic Product - GDP) είναι το σύνολο όλων των προϊόντων και αγαθών που παράγει μια οικονομία, εκφρασμένο σε χρηματικές μονάδες. Με άλλα λόγια είναι η συνολική αξία όλων των τελικών αγαθών (υλικών και άυλων) που παρήχθησαν εντός μιας χώρας σε διάστημα ενός έτους, ακόμα και αν μέρος αυτού παρήχθη από παραγωγικές μονάδες που ανήκουν σε κατοίκους του εξωτερικού.
