Εκτός Ευρώ οδηγείται με αργά αλλά σταθερά βήματα η Ελλάδα
καθώς ο μεγαλύτερος πλέον αντίπαλος της είναι ο χρόνος. Το παιχνίδι της «δημιουργικής» καθυστέρησης που, με μεγάλη επιτυχία ομολογουμένως, παίζει ο
Έλληνας υπουργός Οικονομικών έχει φθάσει στα όρια του. Και ίσως τα έχει λίγο
ξεπεράσει…
Αρχίζει να γίνεται ξεκάθαρο ότι στην Ευρώπη ανησυχούν σφόδρα
όχι τόσο για το μέλλον της ίδιας της Ελλάδας, αλλά για την τοξικότητα που η
κρίση στη χώρα μπορεί να προκαλέσει στην Ευρωζώνη.
Προκαλούν ιδιαίτερη ανησυχία οι τελευταίες δηλώσεις του
Μάριο Ντράγκι, του διοικητή της ΕΚΤ, περί θωράκισης της Ευρωζώνης μέσω του
προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης από μία μετάδοση της ελληνικής κρίσης.
Ας δούμε λοιπόν τι δήλωσε ο κ. Ντράγκι κατά τη διάρκεια
συνεδρίου στη Φρανκφούρτη: «Διαπιστώσαμε
περαιτέρω πτώση των αποδόσεων των ομολόγων της Πορτογαλίας και άλλων
μέχρι σήμερα σε δυσμενή οικονομική θέση χωρών παρά την ανανέωση της ελληνικής
κρίσης. Αυτό σημαίνει ότι το πρόγραμμα αγοράς τίτλων χρέους μπορεί να θωρακίζει
τις χώρες της ευρωζώνης απέναντι στη μετάδοση». Χρειάζονται περισσότερα λόγια
για να γίνει κατανοητή η θέση του; Και ποιο είναι το πραγματικό άγχος του, που
υπαγόρευσε σε μεγάλο βαθμό και την επίσπευση της πολιτικής του QE;
Είναι πλέον προφανές ότι η Ευρώπη προετοιμάζεται υπογείως
για να πετάξει έξω την Ελλάδα μειώνοντας τις όποιες επιπτώσεις. Ταυτόχρονα
διαπραγματεύεται με το κ. Τσιπρα για τα … μάτια της δημοκρατίας αλλά και του
ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Στο βάθος όμως ετοιμάζεται για το μεγάλο «χειρουργείο» καθώς
δεν πιστεύει σε καμιά περίπτωση ότι ακόμα και εάν ο κ.Τσιπρας συμφωνήσει σε ένα
νέο μνημόνιο θα μπορέσει να το εφαρμόσει… Ταυτόχρονα οι δυο κεντρικές δυνάμεις
της Ευρώπης , η Γερμανία και η Γαλλία επιζητούν την έξοδο της χωρά μας για
διαφορετικούς λόγους η καθεμία.
Η Γερμανία σκληραίνει την στάση της
Την επιλογή της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη με
αμοιβαία συμφωνία... προσέφερε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στον Γιάνη Βαρουφάκη, σε
κατ΄ ιδίαν συνάντηση που είχαν οι δύο υπουργοί Οικονομικών στις Βρυξέλλες.
Σε αυτό τον διάλογο ο Γερμανός υπουργός προσέφερε τη βοήθεια
της χώρας του στην Ελλάδα, προκειμένου να πραγματοποιηθεί ένα Grexit, όπως
αποκαλύπτει η στιχομυθία του με τον Έλληνα ομόλογό του.
Σύμφωνα με το διάλογο όταν ο κ. Βαρουφάκης είπε στον κ.
Σόιμπλε πως η ελληνική πλευρά επιθυμεί την γρήγορη υλοποίηση της συμφωνίας της
20ης Φεβρουαρίου, ο Γερμανός υπουργός του απάντησε:
«Εμείς πιστεύουμε πως η 5η αξιολόγηση του προγράμματος της
Ελλάδας πρέπει να ολοκληρωθεί ως έχει, χωρίς καμιά μεταβολή και με τα
προαπαιτούμενα που είχαν ορισθεί πριν από τις εκλογές, με επιτόπου επιθεωρήσεις
από την Τρόικα στην Αθήνα. Μέχρι τότε δεν πρέπει να υπάρξει καμιά απολύτως
εκταμίευση».
Ο κ. Βαρουφάκης αντέδρασε, απαντώντας του «Κοιτάξτε να
δείτε, αυτά τα πράγματα δεν γίνονται, μόλις αποφασίσαμε κάτι άλλο στο
Eurogroup». Σε εκείνο το σημείο, ο κ. Σόιμπλε του πρότεινε έξοδο της Ελλάδας
από την ευρωζώνη.
«Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχουν επιλογές. Για παράδειγμα,
όποτε θέλετε, μπορείτε ίσως να φύγετε από το ευρώ.Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο,
εμείς θα σας βοηθούσαμε με τη διαδικασία», του είπε, με τον Έλληνα υπουργό να
του απαντά «όπως γνωρίζετε αυτό δεν είναι επιλογή μας».
Όταν έπεσε το γαλλικό προπύργιο
Αρχικά, στην Αθήνα η
νέα διετής παράταση που έλαβε η Γαλλία για τη μείωση του ελλείμματός της
ερμηνεύτηκε ως άλλο ένα «δείγμα» ενίσχυσης της τάσης χαλάρωσης της οικονομικής
πολιτικής και η οποία, κατά συνέπεια, θα διευκολύνει την Ελλάδα. Η τάση αυτή
-σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις- έχει αρχίσει να διαφαίνεται στην Ευρωζώνη με
αφορμή την έναρξη του προγράμματος «ποσοτικής χαλάρωσης» από την ΕΚΤ.
Διπλωματικοί κύκλοι στις Βρυξέλλες ερμηνεύουν, με βάση
τους... «βυζαντινούς» κώδικες συνεννόησης των ιερατείων της Ευρωζώνης, ότι η
διετής παράταση για τη μείωση του ελλείμματος της Γαλλίας όσον αφορά την Ελλάδα
πρέπει να ερμηνευτεί στην αντίθετη κατεύθυνση.
Το ότι ο κ. Ολάντ πήρε δύο χρόνια παράταση, μέχρι το 2017,
για να καλύψει το έλλειμμά του σε επίπεδα κάτω του 3% ήταν ένα πολύ δύσκολο
θέμα διαπραγμάτευσης. Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, ήταν τόσο δύσκολο, που,
για να λυθεί με παροχή επιπλέον δύο χρόνων παράτασης, κάποια ανταλλάγματα
«πρέπει να αναζητήσει κανείς...».
Στη λογική αυτή, τώρα, το Παρίσι θα πρέπει να... ανταποδώσει
στο Βερολίνο σε διάφορα επίπεδα. Και ένα εξ αυτών, όχι το σημαντικότερο, αφορά
τη στάση της Ευρωζώνης απέναντι στην Ελλάδα...
Ι.Α.Φ
